The real Florida

29 juli 2017 - Gainesville, Florida, Verenigde Staten

Lieve lezer,

Vandaag hebben we het ontbijt in het hotel eens uitgeprobeerd, er waren dit keer wafels in plaats van pancakes. Eens een keer iets anders. Daarna hebben we onze zwemspullen gepakt en zijn we op pad gegaan.

Als eerst naar de eerste Walmart van deze vakantie. Meteen iedereen kwijt, pap en sam waren ergens met z’n tweeën heen om dingen te kijken en mam en ik gingen de boodschappen doen. Het was nog een gedoe om elkaar weer terug te vinden, niemand die op z’n app kijkt of telefoon voelt trillen, maar uiteindelijk is iedereen weer uit de Walmart gekomen en konden we op weg naar de Ichetucknee River.

Onderweg zijn we in een flinke stortbui gekomen, je kon bijna niet meer zien waar je reed. Gelukkig duren die buien maar even en scheen de zon daarna weer. Eenmaal bij de ingang van de Ichetucknee Springs State Park werd ons verteld dat het door de drukte gesloten was en dat we het over ongeveer 2 uur weer konden proberen. Beetje balen want we hadden er zo’n zin in! Maar mam wilde koffie, dus daar gingen we naar op zoek, we wisten niet zo goed waar we anders heen moesten. Tot we een bordje van de O’leno State Park tegen kwamen en we daar maar heen gingen, hier konden we vast ook wel zwemmen. Maar nee, hier was het water te hoog om te zwemmen dus dat ging ook al niet door. Toch maar even gekeken bij de rivier, met de Suspension Bridge, een soort schommelbrug. We hebben een heel klein stukje van een trail gelopen, waar we al grote, enge zijdespinnen tegenkwamen. Ik voelde me meteen niet meer op mijn gemak. Snel weer teruggelopen, nog even naar de Nature Centre (waar diverse slangen lagen) en toen weer in de auto en gingen we een tweede poging wagen bij de Ichetucknee Springs. Onderweg zijn we nog gophers (landschildpadden) tegen gekomen, eentje rende snel de weg over.

Dit keer konden we gelukkig wel de Ichetucknee Springs State Park in, en konden we tubes gaan huren! Allemaal een tube, autosleutels in ziplockers (want waar laat je die anders?), snorkels mee en we gingen naar de Ichetucknee River. Wandelingetje heen van 5min en eenmaal op de rivier liet je je in ongeveer een uur stroomafwaards drijven en dan weer 20min terug wandelen. Het water was helemaal niet zo koud en we lagen lekker in onze tube, heel relaxed om zo met de stroming mee te worden gevoerd. Onderweg weer een paar enge, grote zijdespinnen gezien, dus maar niet de dicht langs de oevers. Er waren wel veel tubes op de rivier, we hadden al gehoord dat ze 3000 bezoekers gehad hadden het noorden was dan ook afgesloten omdat er teveel mensen waren. En pap had toch wel andere herinneringen over de tubetochtjes die zij met Ben en Annemarie en Frank gemaakt hadden, maar het was wel ontzettend mooi! Heel apart om zo door de mangrovebossen te ‘varen’ waar de natuur gewoon zijn gang gaat. Bomen die over het water hangen, planten die met de stroming mee gaan, al het leven langs de kant en in het water. Toen we bij het eindpunt kwamen hadden we al besloten dat we nog een keertje wilden, maar dan moesten we volgens de ranger voor 5 uur weer in het water liggen, dus dat werd doorlopen of zoals zij zei: "You better push that trail, girl"! Deze tweede keer had mam in 2 ziplocks toch haar telefoon meegenomen om foto’s te maken. Het was bijna sluitingstijd, dus nu waren wij de laatste die de rivier opgingen en waren we bijna alleen. Nu merkte je pas hoe goed je alle dieren kon horen, en er waren ook veel meer vissen die je zelfs boven het water kon zien zonder snorkel. De tweede tocht was zoveel beter en mooier dan de eerste tocht, heel blij dat we het nog een keer gedaan hebben. Daarna moesten we helaas de tubes inleveren en gingen we weer richting de auto. Onderweg nog een kleine slang tegengekomen die een kikker naar binnen probeerde te werken, we weten niet hoe dit is afgelopen hahaha.

In Gainesville hebben we in het Ale House gegeten, een sportcafé wat pap en mam ook van 20 jaar geleden kende en waar ze toen vaak de wedstrijden van de gators volgden met pitchers bier en nachos die volgens hen heel lekker waren. Die hebben we dan ook weer geprobeerd (zonder de pitchers, ha, ha) en ja, ze waren lekker!

X Iris
 

Foto’s

1 Reactie

  1. Gera:
    30 juli 2017
    Hoi Iris, wil je laten weten, dat ik geniet van jou( en van Liesbeth's) verhalen.
    USA en zijn inwoners zijn heel bijzonder. Ik hoop, dat je het schrijven volhoudt.
    Ik vind het erg leuk om te lezen! Veel plezier daar en groetjes, Gera